ریزش موی سکه ای یک بیماری پوستی اکتسابی است که میتواند موی تمام پوست بدن را تحت تاثیر قرار دهد و با آلوپسی های بدون اسکار موضعی شناخته میشود.
ریزش موی سکه ای گاهی اوقات با دیگر بیماری ها در ارتباط است. اغلب در بیشتر موارد در این نواحی طاس دوباره مو رشد میکند و فرآیند پرپشت شدن مو مجدد آغاز می شود. ریزش موی سکه ای قبل از 3 سالگی نادر است. به نظر می رسد که زمینه ی چشم گیر ارثی در ایجاد ریزش موی سکه ای نقش دارد.
حقایقی درمورد ریزش موی سکه ای
- ریزش موی سکه ای در محل به خصوصی هست که موهای خود را از دست داده اید و معمولا در سر ایجاد میشود، اما هر جایی از بدن که پوست آن دارای مو است نیز میتواند دچار آن شود.
- ریزش موی سکه ای یک یا چند تکه طاسی هستند و در این نوع ریزش مو ، پوست بدون اسکار دچار طاسی و بدون تغییر قابل توجه ظاهری میباشد.
- ریزش موی سکه ای در مردان و زنان ایجاد میشود.
- ممکن است در اثر بیماری خودایمن، که در آن فولیکول مو توسط دستگاه ایمنی که دچار اختلال شده است آسیب می بیند، ایجاد شود.
- در بیشتر بیماران، این مشکل بدون درمان و با گذشت یک سال برطرف میشود، اما بعضی اوقات ریزش مو دائمی است.
- برای رشد دوباره ی موها خیلی درمان ها شناخته شده اند. ممکن است درمان دوگانه نیاز باشد، و همیشه برای تمام بیماران عملکرد ندارند.
چه چیزی سبب ایجاد ریزش موی سکه ای میشود؟
شواهد موجود نشان می دهد که ریزش موی سکه ای در اثر یک اختلال در دستگاه ایمنی که باعث آسیب به فولیکول مو میشود به وجود می آید. یک اختلال به خصوص باعث میشود که دستگاه ایمنی دچار اشتباه شود و به بدن خود فرد حمله کند.
در نتیجه، دستگاه ایمنی بدن به بعضی از بافت های بدن حمله میکند. در ریزش موی سکه ای، به دلایل نامعلوم، دستگاه ایمنی به فولیکول های مو حمله میکند و رشد طبیعی مو را مختل میکند.
نمونه برداری (بیوپسی) از پوست ناحیه، نفوذ لنفوسیت های ایمنی به درون پیاز فولیکول مو را نشان می دهد. ریزش موی سکه ای به طور ویژه ای با دیگر بیماری های خودایمنی مانند اختلالات تیروئید، ویتیلیگو، لوپوس، آرتریت روماتوئید و کولیت اولسراتیو ارتباط دارد.
تشخیص یا درمان این بیماری ها بعید است که روی روند ریزش موی سکه ای تاثیری بگذارد. بعضی اوقات، ریزش موی سکه ای در اعضای یک خانواده رخ می دهد که نقش ژنتیک را نشان می دهد.
علائم و نشانه های الگوهای مختلف ریزش موی سکه ای چیست؟
شایع ترین الگو، وجود یک یا تعداد بیشتری نقاط طاس قابل مشاهده روی پوست سر است. اگر ریزش موی سکه ای با الگوی اوفیاز ایجاد شود (ریزش مو شامل ناحیه ی گیچ گاهی و پشت سر باشد) یا یک ناحیه ی وسیع در سر برای مدت طولانی دچار آن شود، پیش آگهی آن وخیم است.
یک شکل کلی تر از ریزش موی سکه ای منتشر است، جایی که موی پوست سر به شکل گسترده نازک میشود. گاهی اوقات در ابتدا تمام موی سر می ریزد، چیزی که به آن آلوپسی کامل می گویند. حالتی که کمتر به وجود می آید و در آن تمام موهای بدن می ریزند به آلوپسی همه جانبه معروف است.
چه کسی دچار ریزش موی سکه ای میشود؟
ریزش موی سکه ای بیشتر در بزرگسالان 30 تا 60 سال اتفاق می افتد. با این حال، همچنین میتواند در افراد مسن تر و ندرتا در افراد جوان تر ایجاد شود.
آلوپسی ناحیه ای واگیردار نیست. این حالت باید از ریزش مویی که ممکن است در اثر قطع درمان های هورمونی استروژن و پروژسترون که برای جلوگیری از بارداری استفاده میشوند، یا ریزش مویی که در انتهای حاملگی ایجاد میشود تشخیص داده شود. بعضی از مشکلات قابل درمان وجود دارند که میتوانند با آلوپسی ناحیه ای اشتباه گرفته شوند.
پزشک چگونه آلوپسی ناحیه ای را تشخیص می دهد؟
مشخصه ی تشخیصی آلوپسی ناحیه ای یافتن یک یا تعداد بیشتری مناطق دچار طاسی در بین مناطقی با موی طبیعی است. گاهی اوقات ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به انجام نمونه برداری (بیوپسی) باشد.
دیگر یافته هایی که ممکن است کمک کننده باشند تظاهر موی کوتاه است که احتمالا موی شکسته، موی کوتاه و موی سفیدی است که در ناحیه ی دچار طاسی رشد کرده است. سایر علل ریزش مو معمولا با پیشینه ی پزشکی و معاینه کنار گذاشته میشوند.
درمان آلوپسی ناحیه ای چیست؟
البته معمولا در آلوپسی ناحیه ای بهبود خودبه خودی قابل پیشبینی نیست. طولانی بودن مدت ریزش مو و گسترده بودن آن، شانس رشد خود به خودی دوباره ی آن را کاهش می دهد.
از این رو درمان های مختلفی برای آن وجود دارد، اما هیچ کدام از آن ها قطعا این بیماری را درمان نمیکنند. ممکن است تزریق درون پوستی موضعی استروئیدها برای شروع مجدد چرخه ی رشد موها در نواحی درمانی خیلی کمک کننده باشد.
کرم، لوسیون و شامپوهای استروئیدی برای سال های بسیاری استفاده شده اند اما در بهترین حالت ممکن اثرات محدودی داشته اند. مصرف استروئید های خوراکی به عنوان یک راه برای رشد مجدد موها در بیماران وجود دارد، اما استفاده ی بلند مدت از آن به دلیل عوارض جانبی های نامطلوب آن توصیه نشده است.
حساس کننده های موضعی، دیفن سیپرون یا اسکوریک اسید دیباتیلستر در افرادی که از آلوپسی ناحیه ای مقاوم رنج می برند یا افرادی که ریزش آن ها بیش از 50 درصد است استفاده شده اند. هدف از درمان ایجاد یک درماتیت آلرژیک تماسی است.
این تغییر در پاسخ ایمنی گاهی اوقات باعث رشد مجدد موها میشود. تاثیر حساس کننده های موضعی در برزگسالان و جوانان مشاهده شده است، اما تقریبا در نیمی از موارد عملکرد داشته است.
اخیرا استفاده از مهار کننده های خوراکی یونوس کیناز شامل توفاسیتینیب، روکسولینیب و باریسیتینیب در موارد شدید و وخیم آلوپسی در برگسالان تاثیراتی نشان داده است، اما درمان طولانی مدت با این ها احتمالا عوارضی دارد.
پایداری تاثیرات این دارو ها متفاوت است، و بیشتر بیماران بعد از توقف ریزش مو، دوباره آن را تجربه میکنند. احتمالا درمان موضعی با این دارو ها در آینده ای نزدیک در دسترس خواهد بود.
روش موثری برای پیشگیری شناخته نشده است، گرچه به نظر می رسد حذف اضطراب های روانی کمک کننده است. دارو یا شامپویی در ارتباط با شروع آلوپسی ناحیه ای شناخته نشده است.
گرچه این کار درمان دقیقی برای آن نیست، اما پوشاندن آلوپسی ناحیه ای با مواد آرایشی یک ملاحظه ی مهم در مدیریت بیماران است. آسیب احساسی در اثر ریزش مو هم در خانم ها و هم در آقایان میتواند قابل توجه باشد.
بنابراین تا زمان بهبود کامل می توانید از پروتز موهای زنانه و مردانه موسان استفاده کنید که سریع ترین روش ترمیم است و اعتماد به نفستان را به شما بازمی گرداند. هزینه پروتز مو به نسبت دیگر روش های کاشت و ترمیم معقول و به صرفه است. از جمله روش های پروتز مو می توان به پروتز مو به روش پانچ نیز اشاره کرد.
درمان ریزش موی سکه ای با ترمیم مو!
انستیتو ترمیم مو موسان نماینده شرکت های Hair Direct & New Image در ایران